Grondwaterstroming bij variabele dichtheid kan uitstekend worden uitgerekend met een standaard grondwatermodel, zoals MODFLOW (Maas en Emke, 1988). De berekeningen worden vereenvoudigd door gebruik te maken van de zoetwaterstijghoogte in plaats van druk, en van de hydrostatische zoetwaterstijghoogte in plaats van hydrostatische druk. Dit artikel laat aan de hand van de eenvoudig voorbeeld zien hoe dit werkt. Het voorbeeld wordt gecontroleerd aan de hand van de analytische oplossing. En passant wordt de mathematische definitie gegeven van omgevingsstijghoogte, die dient om de verticale stroming te berekeningen bij variabele dichtheid Wan de Eem, 1992). De aanpak is niet beperkt tot uitsluitend doorsneden zoals het geval is bij methoden die zich baseren op de stroomfunctie (Van den Akker, 1982 en Olsthoorn, 1992) of aangepaste methode van Konikow Bredehoeft (Van der Eem, 1992). Uitgewerkt voor een MODFLOW-modelrooster waarbij de cellen in een laag in hoogte mogen variëren, wordt de methode momenteel grootschalig toegepast in het grondwatermodel van de Amsterdamse Waterleidingduinen. Wanneer men met name geïnteresseerd is in de stroming in het zoete deel van het model is de aanpak extra aantrekkelijk, aangezien de resultaten, de zoetwaterstijghoogte en de volumestromen, daar zonder enige wijziging of correctie direct bruikbaar zijn.