Droogte is een complex verschijnsel; van de klimatologische aspecten tot en met daar waar het de mens en zijn omgeving beïnvloedt. Een sterk oplopend en langdurig aanhoudend neerslagtekort heeft sterke negatieve gevolgen voor landbouw, land– en waternatuur, de stedelijke omgeving, de drinkwatervoorziening en soms zelfs ook op de industrie. Het jaar 2018 was landelijk een record droog jaar, maar ook 2019 was voor ‘Hoog-Nederland’ uitzonderlijk droog in tegenstelling tot de rest van Nederland.
De droogte manifesteerde zich in Oost-Nederland in steppeachtig uitziende weilanden, pikzwarte polletjeslandschappen van bultjes veen in de hoogveenrestanten, drooggevallen waterlopen en vennen en halfvol geladen schepen op de grote rivieren en kanalen vanwege een beperkt toegestane diepgang. Wateraanvoer vanuit het hoofdwatersysteem biedt slechts voor een beperkt deel van de hoge zandgronden wat soelaas en zelfs dat vereiste veel inspanning om de gewenste wateraanvoer in de benen te houden. Het overige deel van het gebied was min of meer ‘aan de goden’ overgeleverd.
Dit artikel gaat in op de gevolgen van de droogte van 2018 en 2019 en de maatregelen die ingezet zijn ter bestrijding van de droogte op de hoge zandgronden in Oost-Nederland, specifiek in het beheergebied van waterschap Vechtstromen. Ook werpen we op basis van de opgedane ervaringen een blik in de toekomst.
