Ondanks ingrijpende maatregelen om laagvenen te vernatten, is grootschalig hydrologisch herstel tot nog toe uitgebleven. Aan de hand van een paleohydrologische reconstructie van de Gooi- en Vechtstreek werpen wij nieuw licht op de verdroging en vernatting van laagveengebieden. Daarbij gaan wij in op de natuurlijke situatie, de oorzaken van verdroging vanuit historisch perspectief en een oorzaakgerichte herstelstrategie. Uit de reconstructie blijkt dat kwelgebieden in de loop van de geschiedenis versplinterd zijn geraakt en dat tegelijkertijd de hoeveelheid kwel in het laagveengebied is toegenomen.