In het verleden zijn er rond pompstation Budel nooit overdadig veel gegevens verzameld. Bij een studie naar de toekomstige waterkwaliteit van het pompstation is het daarom van belang de gegevens die er wel zijn zo eficiënt mogelijk te benutten. Dit betekent onder meer dat er een goed beeld moet bestaan van de herkomst van het water dat recent en in het verleden onttrokken is. Op pompstation Budel is het onttrekkingsregime de laatste jaren nogal eens veranderd, waardoor ook het stromingsbeeld aan veranderingen onderhevig is geweest. Om die veranderingen in kaart te brengen, is er een instationair 3-0 strorningsmodel ontwikkeld. De eerste resultaten geven een soms verrassend nieuw inzicht in de stromingssituatie, en sluiten op het eerste gezicht beter aan bij de waargenomen kwaliteitsontwikkeling dan de stationaire schematisatie. In dit artikel wil ik u laten kennis maken met begrippen als een groeiend herkomstgebied, en hoop ik een aanzet te geven tot een verklaring waarom nieuwe pompputten beter water leveren dan oude, maar dat de kwaliteit onherroepelijk slechter wordt. Nadat we eind jaren tachtig de 2-0 schematisatie hebben ingeleverd voor de 3-0 benadering, zouden we nu wel eens aan het begin kunnen staan van een periode waarin we rekening kunnen houden met de vierde dimensie (tijd) en de variaties daarin.
