Grondwatertemperatuur-diepteprofielen worden al lange tijd gebruikt om de verticale component van grondwaterstroming te berekenen. Hierbij wordt aangenomen dat het temperatuurprofiel stabiel is in de tijd. Grondwatertemperaturen in de Nederlandse ondergrond zijn echter al waarschijnlijk sinds eind jaren 60 aan het toenemen als gevolg van een atmosferische opwarming en verstedelijking. Dit blijkt uit een analyse van temperatuur-dieptemetingen in peilbuizen uit de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw, vergeleken met recente data verkregen op dezelfde locaties. Als gevolg van de huidige opwarming van het grondwater zijn klassieke methodes om met grondwatertemperatuurmetingen grondwaterstroming in kaart te brengen steeds minder goed toepasbaar. In dit artikel laten we zien hoe met behulp van een nieuwe methode de temperatuur-diepte profielen toch gebruikt kunnen worden voor het correct inschatten van verticale grondwaterstroming. Daartoe analyseren we de variatie in diepte tot waar het signaal van opwarming aan het oppervlak te zien is in temperatuur-dieptedata verzameld in en rondom het Renkums Beekdal. De berekende verticale grondwaterstroming is in combinatie met stijghoogtemetingen gebruikt om de verticale hydraulische doorlatendheid van de Waalre aquitard te berekenen. Deze blijkt goed overeen te komen met waardes in REGIS. We concluderen daarom dat met onze methode temperatuur-diepteprofielen die verstoord zijn door opwarming kwantitatief geïnterpreteerd kunnen worden om verticale grondwaterstroomsnelheden te bepalen.
