In dit artikel beschrijven wij bijna een halve eeuw onderzoek naar de verdroging van de Nederlandse natuur en de politieke maatregelen om wat aan die verdroging te doen. Droge jaren, zoals 2018 en 2019, kwamen vroeger ook voor, maar sinds WOII groeien de schadelijke gevolgen. Dat komt doordat het Nederlandse landschap in toenemende mate door menselijk toedoen is ontwaterd en leeggepompt. De droogte van 1976 is vermoedelijk het startschot geweest voor een nieuw vakgebied: de ecohydrologie. Daarin wordt onderzocht wat de ecologische gevolgen zijn van te lage grondwaterstanden en wegvallende kwelstromen. Vele boekenplanken met rapporten, artikelen en dissertaties op dit vakgebied zijn inmiddels gevuld, maar de politiek, die begon met grote ambities, liet het uiteindelijk afweten. Daardoor zijn de verdrogingsproblemen nog lang niet opgelost. Voor het herstel van de verdroogde natuur hebben wij een waterbeheer nodig dat niet hoofdzakelijk is afgestemd op de landbouw. Dat vereist een ander beleid en een actievere inbreng van het Rijk, dat het natuur- en antiverdrogingsbeleid de afgelopen decennia grotendeels heeft overgelaten aan de provincies en waterschappen.