Toegepast hydrologisch onderzoek dient niet zelden ter onderbouwing van beslissingen en bevindt zich daarom op het snijvlak van wetenschap en beleid. Op dit snijvlak zijn onzekerheden onvermijdelijk. Statistiek biedt mogelijkheden om met een aantal van deze onzekerheden om te gaan. Een voorbeeld hiervan is tijdreeksmodellering in combinatie met een statistische toets, ter ondersteuning van een beslissing over het uitkeren van schade door wateroverlast als gevolg van een ingreep in de waterhuishouding. Dit voorbeeld maakt duidelijk dat het aankomt op een goede vertaling van het beslisprobleem in een onderzoeksvraag en op een juiste toepassing van statistische methodiek. De gebruikelijke toetsrituelen die op ‘significantie’ gericht zijn blijken uit te kunnen monden in scheef verdeelde en grote risico’s voor de betrokken partijen. In dit artikel laten we zien dat het ook anders kan.
